دوچرخه‌سواری در کوهستان یک سبک ماجراجویانه است که در آن دوچرخه‌سواران از جاده‌های اصلی خارج شده و در مسیرهای خاکیِ کوهستانی و طبیعت رکاب می‌زنند. و مزایای بیشمار دوچرخه سواری را برایتان بهمراه خواهد داشت.
یکی از شاخه‌های محبوب دوچرخه‌ی کوهستان؛ پرش‌های این رشته است که به‌وسیله‌ی ترفندهای مختلفی انجام می‌شود. رمپ‌های ساخته‌شده در پیست‌های خاکی فشرده‌شده، ایدئال‌ترین مسیر برای این پرش‌ها هستند. بااین‌حال، یادگیری انجام یک پرش مناسب می‌تواند برای همه‌ی رده‌های دوچرخه‌ی کوهستان مفید باشد. اگر به این ورزش علاقه دارید، تسلط بر فرم پرش و ایمنی صحیح را یاد بگیرید؛ چراکه لذت دوچرخه‌سواری کوهستان را برایتان چند برابر می‌کند.
برای دوچرخه‌سواری در کوهستان و تمرین پرش‌ها، لازم است مطمئن شوید دوچرخه‌ی شما در وضعیت مطلوبی قرار دارد. به‌طورکلی اطمینان از سلامت دوچرخه در این مرحله بسیار ضروری است. در پرش‌ها و فرودها بیشتر از آنچه فکر کنید روی بدنه و دوشاخ فشار می‌آید. بنابراین قبل از سواری، همه‌ی قسمت‌ها باید به‌دقت بررسی شوند.
اگر به‌تنهایی قادر به تشخیص سلامت دوچرخه‌تان نیستید، می‌توانید برای چکاب از یک مکانیسین دوچرخه کمک بگیرید.
آمادگی‌های لازم را کسب کنید
قبل از تلاش برای پریدن، باید مدتی دوچرخه‌سواری کنید. اگر بی‌تجربه باشید به‌احتمال‌زیاد دچار حادثه خواهید شد؛ به زمین اصابت خواهید کرد و مجروح می‌شوید. دوچرخه‌سواری کوهستان و پرش‌های موفقیت‌آمیز، تا حد مشخصی به آمادگی جسمانی عمومی نیاز دارد. قبل از پریدن با دوچرخه‌ی کوهستان، بدن خود را با بدن‌سازی و تمرینات دوچرخه‌سواری آماده کنید.
در نظر بگیرید برای تمریناتِ قبل از شروع پرش، زین خود را از حد طبیعی پایین‌تر بیاورید. با این کار تعادل شما روی دوچرخه افزایش خواهد یافت. این نکته را فراموش نکنید.
به مسیر خوب دقت کنید
پرش خود را مجسم کنید. تجسم در فعالیت‌های تعادلی بسیار مهم است. قبل از تلاش برای هر نوع پرش، به سطح شیب‌دار مسیر خوب نگاه کنید. حرکت مسیر را از مرحله‌ی پرش و حتی بعد از آن (اینکه کجا فرود خواهید آمد) بررسی نمایید و خود را در شروع مسیر و چگونگی ادامه‌ی حرکت، تصور و بررسی کنید.
یک قانون کلی وجود دارد؛ اگر شما قادر نیستید با خیال راحت خود را در حال پرش و فرود تصور کنید نباید این کار را انجام دهید. اگر در آن‌طرف مسیر و بعد از مرحله‌ی پرش، در نقطه‌ی فرود سنگ‌ها و آوارهای زیادی مشاهده می‌کنید یا مسیر را پاک‌سازی نمایید و یا مکان دیگری را پیدا کنید.
تمرینات پرش با دوچرخه را باید با استفاده از رمپ ساخته‌شده توسط انسان که شیب ملایمی دارد، تمرین کنید. این امکان به شما کمک می‌کند تا پرش‌های خود را در یک محیط امن و ساده انجام دهید.
سرعت مناسب را بدست آورید
دوچرخه‌سواری به‌سمت رمپ را آغاز نمایید. دوچرخه‌ی خود را با سرعت متوسط نگاه دارید. احتمالاً دوست ندارید که سرعت بالا باعث شود زمین خورده و یا سرعت کم باعث شود نتوانید پرش داشته باشید. لازم است حتماً از روی زین بلند شوید. توجه داشته باشید که با یک دوست باتجربه و یا یک مربی کوهستان همراه باشید تا در مراحل مختلف همراهی‌تان کند.
دوچرخه‌ی خود را هنگامی‌که چرخ جلوی آن به لبه‌ی رمپ رسید، فشرده کنید. پدال‌زدن را متوقف کنید. از روی سیستم تعلیق جلو، از طریق دستانتان روی فرمان فشار وارد کنید. کمی جلو بروید. تا زمان اتمام فرود، به صندلی خود برنگردید.
انفجار مرحله‌ای است که از رمپ جدا می‌شوید. فرمان دوچرخه را باید به سمت بالا بکشید و همچنان نباید روی زین بنشینید. در این مرحله وزن خود را از دستانتان به پاها منتقل می‌کنید.
در همین نقطه است که اساساً از موقعیت روی زمین بلند می‌شوید و دوچرخه را با خود می‌کشید. باید بتوانید تعادل خود را حفظ کنید که کلید حفظ‌کردن آن تمرین با رمپ کوچک است.
از پرواز خود لذت ببرید. اگر مرحله‌ی فشرده و انفجار را به‌درستی انجام داده باشید، اکنون باید یکی از سرگرم‌کننده‌ترین قسمت‌های دوچرخه‌سواری کوهستان، یعنی مرحله‌ی درهوابودن را تجربه کنید.
بدن خود را شل نگه‌دارید و از منقبض‌کردن آن خودداری کنید. اگر دوچرخه‌ی شما از زمین بلند نشده است یا تعادل خود را از دست داده‌اید و افتادید، نگران نباشید مراحل را مرور کنید و دوباره امتحان
کنید.
خود را در وضعیت فرود قرار دهید. آرنج و زانوها را درحالی‌که از زین بلند هستید خم و کمی به بیرون و اطراف نگاه دارید. بازکردن آرنج‌ها و زانوها تعادل را بالا می‌برد. این کار را قبل از فرود تمرین کنید.
اطمینان حاصل کنید که چرخ‌های دوچرخه‌ی شما درحالی‌که هنوز در هوا هستید، کاملاً موازی با زمین است. تعادل وزن خود را به دست آورید تا دوچرخه‌تان را تراز کنید. فرود با هر دو چرخ به‌طور هم‌زمان به جذب بهتر شوک کمک می‌کند و احتمال زمین خوردن را کم می کند.
از بازوها و پاها به‌عنوان تعلیق اولیه‌ی دوچرخه‌ی خود استفاده کنید. آن‌ها باید به‌گونه‌ای عمل کنند که جلوی ضربه را بگیرند. باید تعادلی بین عضلات ایجاد کنید که هم‌زمان با فرود، آن‌ها به آهستگی همچون یک سیستم تعلیق عمل کنند و فشار فرود و وزن شما را بگیرند تا فرود آرامی داشته باشید.
نباید بلافاصله بعد از فرود ترمز کنید. برای اینکه با خیال راحت پرش خود را به اتمام برسانید، حرکت روبه‌جلو را برای چند متر ادامه دهید و یک توقف آرام داشته باشید.
توقف سریع بعد از پرش می‌تواند خطرناک باشد.
